geceyi bekler pergel bölge
ay’dan kırılmış ayna yüzün
ter kokuyor sabahın sisi
öpücükler yorgun dudak kenarına
dolunay suyunu içtiği gece

ürperti veren yanı başında
eriyor metal yontular
tutar mı kir-makinenin dişlisi
direnç noktası ömrün ekseninde
belki de bir yerlerde gün doğuyor
dolunay suyunu içtiği gece

sert sulara bırak bedenimizi
patlayan vakitsiz mermi
unut duyduğun sesi
saklanan
sevincin yankısız çığlığı
dolunay suyunu içtiği gece

boşluklarına dolunca zaman
açelya bırakacağım
yastığının kenarına
ayak uçundan kalkıp gideceğim
say ki bir ayrılık oyunu bu
dolunay suyunu içtiği gece

Hasan Uğur Taşçı