ZUZU ANNESİ İLE

Bugün 17 Şubat .. Dünya kediler günü

İlk defa İtalya’da kutlanan bugün, dünyanın bir çok ülkesinde başka başka günlerde kutlanıyor..A.B.D de 29 Ekimde, Rusya’da 1 Martta, Polonya’da 17 Şubatta kutlanıyor.

İtalya’da Venüs adlı bir gözü yeşil, bir gözü mavi, vücudunun yarısı siyah, yarısı sarı olan bir kedi bugün timsali olarak ilan edilmiş. Dünyada 500 milyon ev kedisi, kat kat fazla da sokak kedisinin var olduğu sanılıyormuş.

Dünya kedi günü kutlu olsun derken, hemen şunu da ekliyoruz:.

Kedi deyip geçmeyin sakın..

Bu nadide varlıkları çoğu “insan” gibi biz de uzaktan severdik.. veya sevdiğimizi zannederdik..

Kedi dediğin nedir ki? Evde fare filan varsa bir kedi bulunduruverirsin.. Arada sırada bir okşar önüne bir lokma artık atarsın.. Araba altında ezilmesi durumunda filan da “ne yapalım kediydi o zaten” filan dersin..

Zaten kedi dediğin nankör hayvanın tekidir, hatta sahibini bile yer aç kalırsa, değil mi?

Üstelik de kediyi “MUNDAR” filan da görüyor olabilirsin, çoğunluk gibi…

Ama kazın ayağı hiç de öyle değil işte…

İşte biz de, hem de olgunluk yaşlarımızda tesadüfler eseri 2 tane harikulade kedi ile “birlikte” yaşamaya başladık, ailece…

Biri erkek, diğeri kız.. İkisi de yavruyken geldiler.. Hem de sokaktan.. Erkek İstanbullu, kız ise Akarca kedisi.. Daha sonra bunlar altı adet bebek sahibi oldular.. Yani biz de büyükanne, dede olduk..

Her ne kadar işte bu fazla olduysa da yavruların da birlikte büyümesini görmek birlikte yaşamak da ayrıca müthiş.. Tabii ki maddi, manevi fedakarlık gerektiriyor..

Ama o kadar özel ve güzel varlıklar ki, o kadar kendilerine has bir karakterleri var ki (ve de kediden kediye değişen) insan bir kere tadına vardı mı onları inanın çocuğu gibi seviyor ve özlüyor..

Örneğin, ZUZU yani erkek kedi annesine  aşık adeta.. Devamlı göz göze, hanım bir yere uzansa hemen onun omuzunda.. Kafasını sürtmek, mırıl mırıl sesler çıkarmak, evin erkeğini kıskanmak, aklınıza ne gelirse.. Bir sevgili adeta..

Kız da, keza ayrı bir cins.. Yavruları doğurduktan sonra 3 ay müddetle inanılmaz bir annelik örneği.. Ama aradan 6-7 ay geçtikten sonra ise onlara karşı tahammülsüzlük.. Adeta “ben sizi büyüttüm, hadi artık kendi başınızın çaresine bakın” der gibi… Anne (yani evin hanımı) çağırdığında seslendiğinde adeta bir “köpek” gibi itaat eder, tın tın gelir.. Ama yalnızca kendi isterse sevdirir.. Ayrıca, nasıl cilveli, inanılmaz.. Ama yalnızca canı istediğinde sevdirir.. Zaten “beni sev” diye sırnaşır gelip..

Velhasıl, kedi ile beraber yaşayınca onun nasıl huzur verdiğini, sakinleştirdiğini, eve neşe ve renk getirdiğini görüyor ve  bu harika varlıkla daha yakından tanışmış oluyorsunuz..

Bir şey dikkatinizi çekti mi zaten daha önce? Eski Mısırlıların resimlerine vs bakın.. Hepsinde kedi figürleri göreceksiniz.. Adeta tapıyorlar bu hayvana Mısırlılar.. Kutsal bir hayvan gibi.. Kim bilir? Belki de bir bildikleri vardı onların da…

Kedi ile yaşamanın mutluluğunu tatmış biri (leri)…