Şunu söyleyerek yazıma başlamak istiyorum. Bu film öncelikle kuşkusuz, izlediğim en iyi animasyon filmi, ayrıca genel anlamda da izlediğim en iyi filmlerden biri. Sıkılmadan ardarda 10 kez izleyebileceğimi düşünüyorum. Size de ailenizle izleyebileceğiniz ve eminim ki çok seveceğiniz bu filmi tanıtmak ve eleştirmek istiyorum.
Filmin yönetmen ve senarist koltuğunda daha önce Toy Story, Monsters Inc., Wall-E ve Up’tan tanıdığımız Pete Docter yer alıyor. Sinemaseverlerin de bildiği gibi Up 2009’da En İyi Animasyon Filmi dalında Oscar ödülünü kazanmıştı. Pete Docter için söylenecek tek şey; animasyon yönetmenliği ve senaristliği dalında ondan iyisinin olmadığıdır desek gayet yerinde olur diye düşünüyorum. İlk olarak ondan bahsediyorum çünkü az önce saydığım filmlerin hepsi animasyon alanının en iyileridir ve kimse de buna karşı çıkamaz eminim. Animasyon filmler, sadece çocuklar için değildirler. Bunu söylüyorum, çünkü böyle bir önyargı var. Zaman zaman Oscar törenlerinde de En İyi Film dalında aday gösterildiklerini de unutmamak gerek. (Up-2009) Yazılarımda Oscar ödülünden çok bahsediyorum çünkü sinema dendiğinde Hollywood ve Hollywood dendiğinde de akla Oscar gelir.
Şimdi filmin özetine geçebiliriz. Inside Out’ta Riley isimli 11 yaşındaki bir kızın, beyninde; karar mekanizmasında olup bitenler, hislerinin başrolü paylaşmasıyla gözler önüne seriliyor. Riley’nin neşe, üzüntü, korku, öfke ve iğrenme duygularının hayatına etkileri filmin konusunu oluşturuyor. Hislerinin başrolü paylaşması şu ki; Neşe yani Joy, üzüntü yani Sadness, korku yani Fear, iğrenme yani Disgust ve öfke ki o da Anger, Riley’nin günlük yaşamında bu hisleri yaşamalarını sağlıyorlar. Riley, Joy sayesinde çok neşeli, mutlu bir kızdır. Joy, Riley’nin mutluluğu için elinden geleni yapar ve diğer hislerine göre bir adım öne çıkmaktadır. Günün birinde Riley ve ailesi mutlu yaşadıkları Minnesota’daki evlerinden taşınırlar. Riley yeni evine ve okuluna alışamamaktadır. Sadness’ın sakil işleri yüzünden Riley mutsuzluğa doğru yol almaktadır. Joy ise Sadness’ın Riley’yi üzmesini istemez. Riley’nin çekirdek hatıraları Sadness’ın hatasıyla dağılır ve Joy da onları kurtarmak isterken daha önce hiç çıkmadığı merkezi sistemden Sadness ile birlikte Riley’nin hafıza katmanları, hayaller diyarı, bilinçaltı ve rüyalarının olduğu bölgeye doğru uçar, gider. Buradan sonra ise Joy ve Sadness’ın merkezi sisteme dönme macerası başlar. Bu macerada duygusallık, gerilim ve eğlenceyi yoğun şekilde görürüz ve Joy da her ne kadar Riley’nin hep mutlu olmasını istese de bu macera esnasında yeni şeyler öğrenir. Bu sırada Riley ise artık üzgün veya neşeli değildir. Joy ve Sadness’ın bir an önce sisteme dönmeleri gerekmektedir.
Inside Out, duygusal anlamda yoğun hisler yaşatabilirken, aynı zamanda da oldukça eğlenceli bir yapım. Filme herhangi olumsuz bir eleştiri getirmek neredeyse imkansız. Türkçe dublajla izleyecekler için ise dublaj ekibinin çok iyi olduğunu söylemem gerek. Ayrıca insan bilinci, hayalleri konusunda da oldukça titiz olan filmde animasyon olmasına rağmen herhangi bir hata bulmak mümkün değil. Animasyon olmasına rağmen diyorum çünkü çizgilerle her şeyi yapabilirsiniz.
Pastel tonların ağır bastığı film renkler açısından da izleyiciyi zaman zaman karamsar bir havaya götürse de çoğunlukla esprilerin de katkısıyla tek bir saniyesini kaçırmak istememenize neden oluyor. Son olarak şunu söylemeliyim; Pete Docter’a bu filmi yaptığı için teşekkür ediyorum ve küçük-büyük herkese izlemesini tavsiye ediyorum.
Kanun Kalkan
